พระมหากัสสปะ ปฐมสังคายนาพระไตรปิฎก+สุญญตา+จิตว่าง

1. พระมหากัสสปะ ก่อเกิดนิกายใหม่ ทำสิ่งที่ไม่มีในพระพุทธศาสนา
ร่วมกับพระสงฆ์อีกมากแล้ว ส่งผลให้ไม่ได้นิพพาน
2. "สุญตา" กลายเป็นธรรมที่ปรากฏขึ้น เหมือนเป็นนิพพานอย่างหนึ่ง
3. "จิตว่าง" กลายเป็นคำที่เกิดขึ้นมาใหม่ ตามหลัง "สุญตา"

ชายรักชาติ โพสต์

กระผมขอค้าน 3 ประเด็นนะครับท่านอาจารย์  ท่านอาจารย์ชายรักชาติยังปฏิบัติได้ไม่ถึงขั้น  จะมาเขียนเรื่องใหญ่ๆอย่างนี้ได้ไง  ผมคิดว่ามารที่อยู่ในใจคุณสั่งให้คุณเขียน  พระพุทธเจ้าก็สั่งให้ผมออกมาค้านคุณ

ข้อ 1.  พระมหากัสสปะมีอำนาจอะไร  จะไปสั่งการพระอรหันต์ที่มีอภิญญา 6 ครบถ้วน 500 รูป ซึ่งคุยกับพระพุทธเจ้าได้เสมอและตลอดอยู่แล้ว พระพุทธเจ้าที่ปรินิพพานไปแล้วนั่นแหละ สั่งการให้ทำสังคายนาพระไตรปิฎกทั้งมหายานและเถรวาท  พระพุทธเจ้าจึงไม่ได้แต่งตั้งผู้สืบทอดแทนพระองค์ยังไงล่ะ  

ผมยังคุยกับพระพุทธเจ้ามาหลายสัปดาห์เลย ดังคำที่พระพุทธองค์ตรัสไว้ว่า "ผู้ใดเห็นธรรม  ผู้นั้นเห็นเรา(ตถาคต)  ผู้ใดเห็นเรา(ตถาคต)  ผู้นั้นเห็นธรรม"  

พระอรหันต์ที่มีอภิญญาไม่ถึง 6 ของไทย  ยังคุยกับพระพุทธเจ้าได้เลย  เช่น หลวงปู่มั่น  หลวงพ่อสด  หลวงพ่อฤๅษี หลวงพ่อคง หลวงปู่ปาน หลวงปู่ดู่ หลวงปู่ขาว ฯลฯ  พระพุทธเจ้าก็ถ่ายถอดวิชาธรรมะเปิดโลกให้หลวงพ่อคง  และวิชาธรรมกายให้หลวงพ่อสด
 
พระอาจารย์เหลียนเซินท่านเล่าว่า

   "ถึงแม้ว่าพระศากยมุนีพุทธเจ้าจะปรินิพพานไปแล้ว แต่แสงทิพย์ยังคงแผ่เต็มทั่วไป  เหมือนเช่นองค์พระโพธิสัตว์กวนซื่ออิม  ซึ่งถ้ามีการภาวนาขอร้องพันแห่ง ก็จะไปปรากฏตัวพันแห่ง  แต่พระพุทธเจ้าศากยมุนีนั้นมีฐานะสูงกว่าองค์พระโพธิสัตว์กวนซื่ออิม จึงยิ่งสามารถทำได้มากกว่าพันแห่ง เรียกว่าขอมาพันแห่งก็ไปได้พันแห่ง ขอหมื่นแห่งก็ไปได้หมื่นแห่ง"

ด้วยเหตุนี้  พระศากยมุนีพุทธเจ้าเป็นผู้บงการการสังคายนาพระไตรปิฎกครั้งแรก

ข้อ 2.  สุญญตา 
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี  สุญญตา เป็นคำศัพท์ภาษาบาลี แปลว่า ความว่างเปล่า, ความเป็นของสูญ คือความไม่มีสาระ ถือเอาเป็นสาระไม่ได้ เขียนว่า สุญตา ก็มี ภาษาสันสกฤตใช้ว่า "ศูนยตา"

สุญญตา หมายถึง สภาวะที่ว่างจากความเป็นตัวตนหรืออัตตา ได้แก่เบญจขันธ์ ธาตุ อายตนะ ซึ่งเป็นอนัตตา ไม่มีสาระที่พึงยึดถือว่าเป็นสัตว์ เป็นบุคคล

ดังนั้น  สูญญตา = ศูนยตา = อนัตตา ตัวนี้ไม่ใช่นิพพาน  แต่เป็นบันใดไปสู่นิพพานเท่านั้น  คุณจะเอาบันไดมาเป็นบ้านอีกรายแล้ว

หลวงตามหาบัว

"นี่ไตรลักษณ์คือ อัตตาก็ดี อนัตตาก็ดี เป็นบันไดทางก้าวเดินเพื่อมรรคผลนิพพาน จะเป็นนิพพานไปไม่ได้ เพราะฉะนั้นนิพพานจึงเป็นนิพพาน  

หลวงปู่หล้า เขมปตฺโต

" สูญในพระนิพพานมีขอบเขต สูญจากกิเลสเท่านั้น รสของพระนิพพานมีอยู่ พระนิพพาน ไม่เกิดไม่ดับไปไหน เป็นอนัตตาธรรม เราจะเอาพระนิพพานมาเป็นอนัตตา เหมือนขันธ์ ๕ และกิเลสทั้งหลาย มันก็ไม่ถูก เรียกว่าแยกอนัตตาธรรมไม่ถูก"

อนัตตาธรรม หรือสุญญตาธรรม มี 2 อย่าง หรือแยกเป็น 2 อย่าง

1. สูญญตา=ศูนยตา=อนัตตา เป็นความว่างเปล่า ที่เป็นของสูญ ไม่มีสาระ ถือเอาเป็นสาระไม่ได้  ได้แก่ กายมนุษย์  และสรรพสัตว์ในทุกภพภูมิในจักรวาล  แม้แต่จักรวาลเองก็เป็นความว่างเปล่า ที่เป็นของสูญ ไม่มีสาระ ถือเอาเป็นสาระไม่ได้

- สรรพสัตว์ในทุกภพภูมิในจักรวาล ไปยึดมั่นถือมั่น หรือไปยึดติดว่า  ทุกสิ่งในจักรวาลมีสาระ มันมีจริงเอง = มิจฉาทิฎฐิ
- พระอริยะสงฆ์ไม่ไปยึดมั่นถือมั่น และไม่ไปยึดติดว่า  ทุกสิ่งในจักรวาลมีสาระ และมีจริง แม้แต่กายและจิตของท่าน = สัมมาทิฎฐิ

2.  มหาสุญญตา หรือนิพพานแท้ และ นิพพานที่มีบ้านเมือง มีธรรมกาย และมีกายทิพย์สัมโภคกาย(พระวิญญาณบริสุทธิ์)อยู่  

นิพพานแท้ = มหาสุญญตา= ความว่างเดิมของจักรวาล ไม่มีทั้งสมมุติและวิมุตติอะไรอยู่ทั้งนั้น มีแต่นิพพานจิตที่ว่างอยู่ แต่ไม่ใช่สูญนะแก

- หลวงปู่ดูลย์ อธิบายว่า:  "นามเดิมก็คือความว่างของจักรวาล"

- หลวงปู่ดู่ฯ อธิบายว่า:  "นิพพานจริงๆแล้ว เป็นความว่าง ไม่มีอะไรเลย"  อีกครั้งหนึ่ง หลวงปู่ดู่ฯ อธิบายว่า:  "แดนพระนิพพานจริงๆ ไม่มีอะไรเลยเป็นสภาพของความว่าง แต่ไม่ใช่สูญนะแก”  ก่อนหน้านั้นท่านพูดถึงนครหรือเมืองพระนิพพาน ลองอ่านดูนะครับ:

“เมื่อไปถึงวิมานแก้วได้แล้ว (วิมานแก้วของพระพุทธเจ้าและพระอรหันต์ = นิพพานที่มีบ้านเมือง มีธรรมกาย และมีกายทิพย์สัมโภคกาย(พระวิญญาณบริสุทธิ์)อยู่)  เป็นวิมานแก้วของพระพุทธเจ้าก็เหมือนกุฏิของพระพุทธเจ้า นอกจากนี้ก็มีวิมานพระธรรม อยู่ไปทางขวามือของพระพุทธเจ้ามีตู้พระไตรปิฎกอยู่หลายตู้ เขียนเป็นภาษาบาลีอักษรขอม ถ้าอยากรู้แปลว่าอะไรให้ถามหลวงปู่ทวด ซ้ายมือเป็นวิมานของพระสงฆ์ มีพระสงฆ์อยู่พระพุทธเจ้าเป็นประธาน

แกเดินจิตให้ดีจากวิมานแก้วจะไปถึงพระพุทธรูป 4 องค์ของกัปนี้ มีลักษณะหน้าตักกว้างไม่เท่ากันตามบารมี องค์แรกเป็นของพระกกุสันโธมีหน้าตักกว้าง 20 วา องค์ที่สองพระโกนาคม หน้าตัก 15 วา องค์ที่สาม ของพระกัสสปหน้าตัก 10 วา องค์ที่สี่ หน้าตัก 5 วา ถ้าเป็นพระศรีอารย์องค์ที่ห้า ยังไม่ปรากฏถ้าอธิษฐาน ขอดูจะพบว่ามีหน้าตักเท่ากับองค์แรก เพราะท่านสร้างบารมีมาถึง 16 อสงไขยกับแสนมหากัป

ทำจิตให้ดี เดินจิตให้ถึงที่หลังพระทั้ง สี่องค์ มีที่เวิ้งว้างไม่มีประมาณนั้นแหละคือ แดนพระนิพพานจริงๆ ไม่มีอะไรเลยเป็นสภาพของความว่าง แต่ไม่ใช่สูญนะแก (คือ นิพพานแท้) ”

ข้อ 3.  "จิตว่าง" หมายถึง  ผู้ที่อยู่เป็นนิพพานแท้ และนิพพานมีบ้านมีเมือง+มีกายธรรมและกายทิพย์สัมโภคกาย(พระวิญญาณบริสุทธิ์) จิตจะต้องว่างตลอด จะไม่มีอารมณ์ใดๆทั้งสิ้น ที่เกิดจากการปรุงแต่งด้วยกิเลสตัณหาและอุปาทาน

จิตมหาสูญญตาของผู้ที่อยู่เป็นนิพพานแท้(ไม่มีกาย) และจิตมีกายธรรม และมีกายทิพย์สัมโภคกาย(พระวิญญาณบริสุทธิ์)จะต้องรู้เห็นว่า ทุกสิ่งในเมืองนิพพานล้วนเป็น สูญญตา = ศูนยตา = อนัตตา ทั้งสิ้น  เกิดจากจิตมหาสูญญตาเนรมิตนิพพานที่มีบ้านมีเมืองให้เกิดขึ้น  เหมือนที่ให้จิตปภัสสร ที่โดนไวรัสกิเลสอวิชชา เนรมิตบ้านมีเมืองในโลกมนุษย์ และบ้านเมืองในสวรรค์นรกรวมทั้งในพรหมโลกให้เกิดขึ้น   ตามภาวะจิตที่มีกิเลสมากหรือน้อยในใจตน