อายตนะนิพพานน่าจะเป็นไฉน? พระ(พุทธ)เจ้าก็คือมนุษย์ต่างกันที่....

อ้างถึง

" ดูกรภิกษุทั้งหลาย "อายตนะนั้นมีอยู่" ดิน น้ำ ไฟ ลม อากาสานัญ.....
อายตนะนั้นหาที่ตั้งอาศัยมิได้ มิได้เป็นไป หาอารมณ์มิได้นี้แลเป็นที่สุดแห่งทุกข์ ฯ"

555
มั่วแล้วจ่ะ
พระพุทธองค์ บอกว่า ไม่กล่าวถึงอายตนะแบบนั้น นั่น จ่ะ

dhammajak โพสต์

ตอบ  พระพุทธองค์ บอกว่าไม่ใช่เป็นอายตนะที่เป็น ดิน น้ำ ไฟ ลม อากาสานัญจายตนะ วิญญาณัญจายตนะ อากิญจัญญายตนะ เนวสัญญานาสัญญายตนะ เท่านั้น  อายตนะที่เป็นความว่างจากกิเลสตัณหา ที่เรียกโดยสมมุติว่า "กายแก้ว" นั้นมีอยู่  สิ่งนี้เป็นวิมุตติ

อีกอย่างอายตนะ คือ อะไร และหมายถึงอะไรล่ะจ๊ะ...พ่อมาร

อายตนะ (อ่านว่า อายะตะนะ) แปลว่า ที่เชื่อมต่อ, เครื่องติดต่อ หมายถึงสิ่งที่เป็นสื่อสำหรับติดต่อกัน ทำให้เกิดความรู้สึกขึ้น แบ่งเป็น 2 อย่างคือ

1.อายตนะภายใน หมายถึงสื่อเชื่อมต่อที่อยู่ในตัวคน บ้างเรียกว่า อินทรีย์ 6 มี 6 คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ทั้งหมดนี้เป็นที่เชื่อมต่อกับอายตนะภายนอก

2.อายตนะภายนอก หมายถึงสื่อเชื่อมต่อที่อยู่นอกตัวคน บ้างเรียกว่า อารมณ์ 6 มี 6 คือ รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ ธรรมารมณ์ ทั้งหมดนี้เป็นคู่กับอายตนะภายใน เช่น รูปคู่กับตา หูคู่กับเสียง เป็นต้น

อายตนะภายนอกนี้เรียกอีกอย่างหนึ่งว่า อารมณ์ เมื่อตาเห็นรูป เรียกว่า สัมผัส รู้ว่ามีการเห็น เรียกว่าวิญญาณ เกิดความรู้สึกขึ้นเมื่อตาเห็นรูป เรียกว่า เวทนา

สรุป อายตนะภายในของสรรพจิตสังขาร(ปรุงแต่ง) ก็คือ หู ตา จมูก ลิ้น กาย ใจ(เบญจขันธ์)  อายตนะภายนอก คือ บ้านเมือง ข้าวของ  แต่ทุกสิ่งล้วนไม่เที่ยงเป็นอนิจจังเพราะมีกิเลสตัณหา

อายตนะภายในนิพพานก็เช่นเดียวกัน มี หู ตา จมูก ลิ้น กาย ใจ  แต่พระพุทธเจ้าไม่เรียกขันธ์ 5  ท่านเรียกว่า ธรรมขันธ์ หรือธรรมกาย  ธรรม = จิตว่างสงบ ไม่มีกิเลสตัณหา มันจึงเป็นอมตะ เป็นนิจจัง

อายตนะภายนอกนิพพาน คือ บ้านเมือง ข้าวของเช่นกัน  แต่ทุกสิ่งล้วนเที่ยงเป็นนิจจังเพราะไม่มีกิเลสตัณหา

ตัวคุณdhammajakและทุกสรรพจิต  พระพุทธเจ้าตรัสว่า จิตเดิมแท้ของพวกเราล้วนเป็นปภัสสร ไม่มีกิเลสตัณหา = เราเคยอยู่ในนิพพานมาแล้ว แต่เราอยากออกจากนิพพานเอง  เพราะจิตปภัสสรเศร้าหมองลงจากอวิชชาที่โคจรมา

จุดมุ่งหมายของพวกเรา  คือหาทางกลับบ้านเก่า คือ นิพพาน  หลวงพ่อฤๅษีลิงดำจึงบอกว่า "นิพพานคือการกลับบ้านเก่า"  หลวงพ่อสดบอกว่า "ช้าเร็วพวกเราก็ต้องเข้านิพพานกันหมด"

- พระเจ้าก็คือมนุษย์ และสรรพสัตว์อื่นๆ  พระเจ้าแตกต่างจากเราตรงที่ เราไม่เที่ยง(ไม่อมตะ)และมีทุกข์  ส่วนพระเจ้าเที่ยง(อมตะ)และไม่มีทุกข์  

คำสอนของพุทธศาสนามหายาน นิกายเซน

   ....."สรรพสิ่งในโลกล้วนมีอมตจิตเป็นมูลการณะ สิ่งทั้งหลายล้วนเป็นปรากฏการณ์ของอมตภาวะนี้เท่านั้น อมตภาวะนี้แผ่ครอบคลุมไปทุกหนทุกแห่ง ไม่มีขอบเขตจำกัด ไม่เกิด ไม่ดับ ที่เห็นเกิด-ดับนั้นเป็นเพียงปรากฏการณ์ ซึ่งเป็นภาพมายา มิใช่ภาวะที่แท้จริงของจิต"