ฝั่งนี้(31 ภพภูมิ) มีทุกข์เพราะ.. ฝั่งโน้นไม่มีทุกข์เพราะ..‏

ใครว่าละ
ก็ในเมื่อโลกนี้เป็นของว่างเปล่ามาอยู่แต่เดิม
จิตที่ว่างเปล่า คือจิตประภัสสร
จิตประภัสสรคือจิตภวังคจิต
นั่นคือความสงบ ความร่มเย็น ความเป็นทุกข์จะมาจากไหน จะมาได้อย่างไร

Huimin โพสต์ 

ความเข้าใจของคุณยังถูกต้องไม่สมบูรณ์

1. จิตที่ว่างเปล่า คือจิตประภัสสร จิตประภัสสรคือจิตภวังคจิต = ถูกต้อง แต่ไม่ชัดเจนพอ จิตปภัสสรตัวนี้ไม่ใช่ตัวตน เป็นอนัตตา ต้องสลัดสิ่งนี้ไปก่อน จึงจะพบจิตที่มีตัวตน เป็นอัตตา อัตตา = อมตะ อยู่เป็นนิรันดร จิตที่มีตัวตน เป็นอัตตา คือ ธรรมกาย และกายทิพย์สัมโภคกาย

2. "ความเป็นทุกข์จะมาจากไหน จะมาได้อย่างไร" ความทุกข์มันก็มาจากจิตไม่ว่าง จึงปล่อยวางไม่ได้น่ะซิ ถ้าจิตมันว่างจากการนำเรื่องราวภายนอกมาคิดนึก ปรุงแต่ง ความทุกข์มันก็ไม่มี และไม่เกิด แม้ในภาวะที่วิกฤตที่สุด ก็ไม่มีทุกข์

- จิตประภัสสร ที่ว่างเปล่า ไม่มีความทุกข์ ตัวนี้เป็นอนัตตา
- จิตประภัสสร ที่ไม่ว่างเปล่า คือ จิตสังขาร หรือ จิตมนุษย์ สัตว์ เปรต ฯลฯ = สรรพจิตใน 31 ภพภูมิ มันมีแต่ทุกข์ จากทุกข์มากที่สุด จนถึงทุกข์น้อยที่สุด ซึ่งเป็นจิตของอนาคามี

ด้วยเหตุนี้ ถ้าจิตยังครองกายที่เป็นอนัตตา ย่อมหนีไม่พ้นความทุกข์ ยกเว้นจิตของพระอรหันต์สอุปาทิเสสนิพพานธาตุ ซึ่งเป็นจิตประภัสสร ที่ว่างเปล่า จึงจะไม่มีความทุกข์

- จิตอัตตา = จิตที่มีตัวตน เป็นอัตตา คือ ธรรมกาย และกายทิพย์สัมโภคกาย = อนุปาทิเสสนิพพานธาตุ ซึ่งเป็นอัตตา อัตตา = อมตะ อยู่เป็นนิรันดร ตัวนี้ไม่มีทุกข์ เพราะจิตนั้นว่างเปล่า แต่ไม่ใช่สูญไปแต่อย่างใด

สรุป

จิตประภัสสร ที่เป็นอนัตตา = ภวังคจิต = สอุปาทิเสสนิพพานธาตุ , จิตประภัสสรที่เป็นอัตตา = ธรรมกาย+กายทิพย์สัมโภคกาย = อนุปาทิเสสนิพพานธาตุ

ฝั่งนี้(31 ภพภูมิ) มีทุกข์เพราะจิตไม่ว่างเป็นปภัสสร  ฝั่งโน้น(เมืองนิพพาน) ไม่มีทุกข์เพราะจิตว่างเป็นปภัสสร